Volgens een rapport van de Fawcett Society zullen Britse vrouwen van 40 jaar en ouder het verdwijnen van de loonkloof tussen mannen en vrouwen pas ervaren nadat ze de AOW-leeftijd hebben bereikt.
Uit het Equal Pay Day 2023-rapport ‘Making flexibleworking the default’ blijkt dat werkende vrouwen gemiddeld £574 per maand minder verdienen dan mannen – oftewel £6.888 per jaar.
Het rapport geeft de schuld aan een gebrek aan flexibel werken in goedbetaalde banen van hoge kwaliteit en constateert dat vrouwen gedwongen werden minder eerlijke en gelijke werkregelingen te aanvaarden in ruil voor de flexibiliteit die nodig is om hun zorgverantwoordelijkheden in evenwicht te brengen.
“Flexibiliteit ondersteunt de loopbaanontwikkeling van vrouwen, vergroot de talentenpool voor werkgevers en verbreekt de link tussen vrouwen en minder wenselijk flexibel werk”, zegt Jemima Olchawski, de CEO van de Fawcett Society. “Flexibiliteit in hoogwaardige, goedbetaalde banen moet voor alle werknemers worden genormaliseerd.”
De vooruitgang bij het dichten van de loonkloof tussen mannen en vrouwen is ‘ijzig’, zo blijkt uit het onderzoek van Fawcett, vóór de Equal Pay Day van dit jaar op 22 november: de datum waarop vrouwen in Groot-Brittannië over het algemeen niet meer betaald worden vergeleken met mannen.
Ter gelegenheid van EPD heeft de Fawcett Society een rapport uitgebracht waaruit blijkt dat bij het huidige tempo van de veranderingen de loonkloof tussen mannen en vrouwen pas in 2051, over 28 jaar, zal verdwijnen. Het zei dat het van essentieel belang was om van flexibel werk de standaard te maken als we de loonkloof tussen mannen en vrouwen sneller wilden dichten.
Uit het rapport, gebaseerd op een Survation-enquête onder 2.844 volwassenen in het Verenigd Koninkrijk, blijkt dat:
Veertig procent van de werkloze vrouwen zegt dat toegang tot flexibel werk hen in staat zou stellen betaald werk aan te nemen. Bijna een derde van de werkloze mannen zei hetzelfde.
Vrouwen rapporteerden significant vaker in deeltijd te werken (27%) vergeleken met mannen (14%).
Ongeveer 77% van de vrouwen was het ermee eens dat zij eerder zouden solliciteren naar een baan waarin flexibele werkmogelijkheden worden geadverteerd.
Fawcett roept ook op tot een verplicht rapport over de loonkloof over etniciteit. Uit de meest recente ONS-gegevens over de loonkloof op etniciteit uit 2020 blijkt dat zwarte Afrikaanse vrouwen 26% minder verdienen dan mannen, vrouwen uit Bangladesh 28% en Pakistaanse vrouwen 31%.
“Door flexibiliteit tot norm te maken, zullen mannen een eerlijk deel van de zorgtaken op zich nemen”, stelt het rapport. 30% van zowel mannen als vrouwen heeft een baan afgewezen omdat hun potentiële werkgever niet in staat was flexibel werk aan te bieden.
Maar hoewel er een wettelijk recht bestaat om flexibel werken aan te vragen zodra ze in dienst zijn, zou Alice Arkwright, beleidsadviseur bij de TUC, willen dat werkgevers de plicht hebben om flexibele werkopties in vacatures op te nemen: minder dan een derde van de vacatures biedt flexibel werken aan, ook al zeggen acht op de tien mensen dat ze het willen.
“Het is in ieders voordeel”, zei ze. “Het zal werkgevers in de problemen brengen als het verzoek van iemand die ze net in dienst hebben genomen, wordt afgewezen en ze dan hun uren moeten intrekken of de baan moeten verlaten.”
Arkwright zei ook dat werkgevers “heel breed” moeten nadenken over wat flexibel werken betekent. “We zouden een vast ploegendienstpatroon als een vorm van flexibiliteit opnemen”, zei ze. “In de detailhandel, transport, NHS en gezondheidszorg is het hebben van een vast ploegendienstpatroon in plaats van een wisselend ploegendienstpatroon een heel belangrijke vorm van flexibiliteit – vooral voor vrouwen die verantwoordelijkheden voor de kinderopvang hebben.”
Uit het rapport blijkt dat 70% van de vrouwen en 60% van de mannen eerder zou stemmen op een partij die van werkgevers eist dat ze alle mogelijke opties voor flexibel werken in vacatures opnemen, terwijl 84% van de vrouwen in de ‘rode muur’-kiesdistricten zegt dat actie moet worden ondernomen. over de loonkloof tussen mannen en vrouwen was voor hen belangrijk bij de beslissing op welke partij ze moesten stemmen.
Caroline Nokes, voorzitter van de commissie voor vrouwen en gelijkheid van de regering, zei dat de bevindingen van het rapport ontnuchterend waren en gaf de schuld aan “een gebrek aan evolutie in de praktijken op de werkplek”.
Ze zei: “Werkgevers moeten zich bewust worden van het feit dat flexibel werken een transformerend effect heeft, niet alleen voor vrouwen die mogelijk zorgverantwoordelijkheden hebben, maar ook voor het bijdragen aan een moderne, bloeiende economie.”
Priya Sahni-Nicholas, co-executive director van de Equality Trust, zei dat de regering “prioriteit moet geven aan het aanpakken van de systemen en structuren binnen onze economie die de loonverschillen in stand houden – zoals het repareren van ons kapotte kinderopvangsysteem, de hervorming van het recht op ouderschapsverlof en een cultuur opgebouwd rond flexibiliteit – naast verplichte actieplannen om de aanhoudende loonverschillen die we zien op het gebied van geslacht, etniciteit en handicap te dichten”.