De James Webb-telescoop is terug met nog meer prachtige beelden. Deze keer keek de telescoop naar het centrum van het Melkwegstelsel en scheen een licht op het dichtste deel van onze omringende omgeving in ‘ongekend detail’. Concreet zijn de beelden afkomstig uit een stervormingsgebied genaamd Sagittarius C, of kortweg Sgr C.
Dit gebied ligt op ongeveer 300 lichtjaar van het superzware zwarte gat van de Melkweg, Sagittarius A, en op ruim 25.000 lichtjaar van een klein blauw gesteente dat de Aarde heet. Alles bij elkaar beschikt de regio over meer dan 500.000 sterren en verschillende clusters van protosterren, dit zijn sterren die zich nog steeds vormen en aan massa winnen. Het eindresultaat? Een verbluffende wolk van chaos, vooral in vergelijking met ons gebied in de ruimte, dat in vergelijking beslist schaars is.
In feite is het galactische centrum “de meest extreme omgeving” in de Melkweg, zoals professor Jonathan Tan van de Universiteit van Virginia, die het observatieteam assisteerde, stelt. Er zijn tot nu toe nooit gegevens over deze regio geweest met dit “resolutie- en gevoeligheidsniveau”, dankzij de kracht van de Webb-telescoop.
In het centrum van alles bevindt zich een enorme protoster die meer dan 30 keer onze zon weegt. Hierdoor lijkt het gebied feitelijk minder bevolkt dan het in werkelijkheid is, omdat dit zonne-object het licht van daarachter blokkeert, zodat zelfs Webb niet alle sterren in de regio kan zien. Dus waar je naar kijkt is een conservatieve schatting van hoe druk het gebied is. Het is net het Times Square van de ruimte, alleen zonder Guy Fieri-restaurant (voorlopig).
NASA, ESA, CSA, STScI en S. Crowe (Universiteit van Virginia).
De gegevens uit deze beelden zullen onderzoekers in staat stellen de huidige theorieën over stervorming aan “hun meest rigoureuze test” te onderwerpen. Daartoe heeft het NIRCam-instrument (Near-Infrared Camera) van Webb grootschalige emissiebeelden vastgelegd van geïoniseerde waterstof, het blauw aan de onderkant van het beeld. Dit is waarschijnlijk het gevolg van het feit dat jonge en massieve sterren energetische fotonen vrijgeven, maar de enorme omvang van het gebied kwam als een verrassing voor onderzoekers en rechtvaardigde verder onderzoek.
De hoofdonderzoeker van het observatieteam, Samuel Crowe, zei dat het onderzoek dat mogelijk wordt gemaakt door deze en toekomstige beelden wetenschappers in staat zal stellen de aard van massieve sterren te begrijpen, wat vergelijkbaar is met “het leren van het oorsprongsverhaal van een groot deel van het universum.”
Dit is uiteraard niet het eerste interessante beeld dat door de James Webb-telescoop is geproduceerd. We hebben onder andere sterren gezien die geboren zijn in het sterrenbeeld Maagd, water rond een komeet in de belangrijkste asteroïdengordel en een tamelijk onaangenaam beeld van de Zuilen van de Schepping. Er zijn dingen gezien die jullie niet zouden geloven en gelukkig zal het niet allemaal als tranen in de regen verdwijnen vanwege het internet en omdat Webb er nog steeds is.